عجیب

قـــدر عجـــیبه کـــه تا وقـتے مریـــض نـــشے کـسے برات گل نـــمے آره!

 چقـدر عجـیبه که تا وقتی گریـــه نکـــنے کسی نوازشـت نمے کنه! 

چقدر عجیـــبه که بی بهـــانه کسـے هیـــچوقت برات هدیـــه نمـــے خره!

 چقدر عجیبـــه که تا وقتے فریاد نکنے کسے به طـرفت بر نمی گـــرده! 

چقـــدر عجـــیبه که تا وقـتے بچه نباشـــے کسی برات قصـــه نمـــے گه! 

چـــقدر عجیـــبه که تا وقـتے بزرگ نبـاشے کسے به قـــصه ات گوشـــ نمـــے ده! 

چـــقدر عجیـــبه که تا وقـتے قصـد رفتن نکـــنے کسی به دیـــدنت نمیاد!